Rejonowy dzień skupienia Domowego Kościoła

Kościół jest żywy i ciągle realizuje się w różnych wymiarach i miejscach. Ma różne twarze. Jedną z najbardziej rozpoznawalnych i  jednocześnie najtrudniejszych w przyjęciu jest Kościół jako rodzina. Szczególny apostolat w tej sferze pełni małżeńsko- rodzinna gałąź Ruchu Światło Życie- Domowy Kościół.

W październikowy weekend 14- 16 października, małżeństwa z rejonu Łochów wraz ze swoimi dziećmi udały się do Domu Duszpasterstwa Młodzieży „Porcjunkula” w Serpelicach, by na chwilę odpocząć od swoich codziennych obowiązków i przeżyć we wspólnocie czas spotkania z Panem w charyzmacie Ruchu.

Nadbużański klimat klasztoru braci kapucynów okazał się wymarzonym miejscem, w którym 18 par zaangażowanych na co dzień w Domowy Kościół w Łochowie mogło przeżyć swoje ten szczególny czas w osobistej formacji i utrwalaniu więzi z Bogiem, małżonkiem i Kościołem. Organizacji skupienia podjęła się para rejonowa Marcin i Małgorzata Fabisiak. Rodzinom towarzyszył i posługę sakramentalną pełnił ksiądz Michał Siduniak- w przeszłości wikariusz łochowski, a obecnie student duszpasterstwa rodzin na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Rekolekcje rozpoczęły się w piątek wspólną kolacją. Następnie była Msza Święta po której był czas na indywidualną adorację- czas cichego spotkania w którym można oddać Panu to, na co często brakuje czasu w codziennym życiu. Pierwszy dzień upłynął pod kątem zobowiązania do Miłości.

Sobota była najbardziej wypełnionym dniem rekolekcji. Słowem klucz które przewijało się w ciągu całego dnia była Wierność i jej odniesienie do więzi małżeńskiej. Tę prawdę wyjaśniała uczestnikom poranna jutrznia, dzielenie w grupach, namiot spotkania, dialog małżeński, konferencja księdza i Eucharystia. Te punkty które są zobowiązaniami w Domowym Kościele były głównym zrębem duchowych ćwiczeń. Klamrą tych wysiłków zamykającą cały dzień przed Panem była prowadzona adoracja przed Najświętszym Sakramentem, w czasie której modlitwa płynęła w sposób szczególny za małżonków, z prośbą o umocnienie ich małżeńskich więzi. W ciągu dnia był też czas na to, aby się po prostu spotkać, porozmawiać, wypić kawę czy wspólnie z rodziną pospacerować nad brzegiem Bugu. Przed adoracją był czas wspólnego pogodnego wieczoru, gdzie zarówno dzieci jak i dorośli wspólnie dobrze bawili się przy zabawach integracyjnych i wesołej muzyce.

W niedzielę znalazł się czas na poranną jutrznię, konferencję, pracę w grupach, podsumowanie oraz Eucharystię. Był to też przewidziany programem Domowego Kościoła dzień wspólnoty. Jego główną tematyką była Rodzina jako przestrzeń ewangelizacji i połączona z tym została uczciwość małżeńska. Dzień i rekolekcje zakończyliśmy obiadem połączonym wspólną agapą przy pączkach. Był też czas podziękowań dla organizatorów oraz animatorek- Wiktorii i Kingi które dzielnie zajmowały się dziećmi w czasie gdy rodzice poświęcali czas dla małżonka i Boga. Uczestnicy usłyszeli na nowo pragnienie św. Jana Pawła II aby duszpasterstwo rodzin uczynić pierwszoplanową dziedziną duszpasterskiej Kościoła. Zostali zachęceni aby mocniej wejść w perspektywę świadectwa, które dokonuje się w codziennym życiu i nie domaga się od razu wielkich akcji czy przedsięwzięć.

Trzeba powiedzieć, że rejonowe dni skupienia upłynęły w kluczu tego, co Bóg mówi do Kościoła o małżeństwie i rodzinie. Odczytywano ten zamysł wgłębiając się w nauczanie papieży Pawła VI z adhortacji apostolskiej Evangelii nuntinadi, Jana Pawła II z adhortacji Familiaris consortio i Franciszka w jego posynodalnej adhortacji Amoris laetitia. W tej formie rekolekcji głos Pana Boga nie był tylko oparty na dokumentach Kościoła lecz można go było usłyszeć w historii każdego małżeństwa i rodziny, która jak mówi papież Franciszek jest ziemią świętą przed którą należy zdjąć buty. Bezcenny czas modlitwy i odpoczynku przed Panem umocnił pewność że wszyscy są w rękach Bożych i ci którzy doświadczyli Jego miłości i bliskości w różnych momentach swojego życia powinni dzielić się tym z innymi- ale zawsze najpierw w swoich rodzinach i małżeństwach.

Tekst: Ks. Michał Siduniak

Zdjęcia: Marcin Fabisiak